Çiçekçilik; yıllık ya da çok yıllık bitkilerin yalnız çiçek, yaprak ve gövdelerinin estetik güzelliklerinden faydalanmak amacı ile üretilmesi sanatıdır.

Çiçek yetiştiricileri, soğuk iklimlerde normal, ılıman iklim bölgelerinde ise turfanda çiçek ya da süs bitkilerini, cam çerçevelerle örtülü kuytu yerlerde, ya da seralarda (limonluk) yetiştirler.

Buralarda özellikle havanın belli bir dereceden düşük olmaması ve rutubet oranının, belli bir oranda olmasi dikkat edilmesi gereken şartlardandır. Sıcak iklim bölgelerinde ise çiçek ya da süs bitkileri açıkta yetiştirilir.

Özel olarak yetiştirilen bu bitkiler tohum ya da soğan halinde, yetiştirilmiş olarak fide, fidan şeklinde, kökleri toprakla dolu saksi, fıçı ve kasalar içinde piyasaya çıkarıldıüı gibi, çiçek pazarlarında ve çiçekçi dükkânlarında kesik olarak da satılırlar.

Çiçek, çiçekli bir bitkinin üreme organıdır. Güzel kokusuyla böcekleri kendine çeker. Güzel renkleri vardır.

Bir çiçek, 4 kısımdan oluşur:

1. Çiçek örtüsü:

Üreme organlarını dıştan sararak onları dış etkilerden korur. Doğrudan üremeye katılmadığı için 'verimsiz kısım' olarak da adlandırılır.

Dikotil bitkilerde çiçek örtüsü 2 kısımdan oluşur:

Çanak yapraklar(sepal) ve taç yapraklar(petal).

Çanak yapraklar(sepal):

çiçeğin yeşil veya kahverengi tonlarında olan küçük yapraklardır. Bu yapraklar, çiçek tomurcuk halindeyken onu dış etmenlerden korur.

Taç yapraklar(petal):

Çiçeğin en gösterişli kısmıdır. Üreme organlarının dışında bulunur. Gösterişli yapısı ve renkleriyle birçok canlıyı cezbederek tozlaşmada önemli bir role sahiptir.Ayrıca hücresindeki 'Golgi Aygıtı'adlı organel güzel koku salgılar.Bu nedenle sadece hayvanları değil biz insanları da kendilerine çekerler.İçindeki'Kromoplast'organeli ise yeşil hariç diğer renkleri salgılar.Bu da tozlaşmada önemli rol oynar.

Monokotil bitkilerde çiçek örtüsü 'tepal' adı verilen bir kısımdan oluşur.

2. Üreme organları:

Üreme işlevini yerine getirerek neslin devamlılığını sağlar. Bu nedenle 'verimli kısım' olarak da adlandırılır.

Erkek üreme organı:

Filament (sapçık) ve anter (başçık) denilen iki kısımdan oluşur. Filament, anterin çiçeğe tunmasını; anter ise, polen oluşumunu sağlar.

Dişi üreme organı:

Ovaryum (yumurtalık), stilus(boyuncuk) ve stigma(tepecik) olmak üzere üç kısımdan oluşur. Ovaryum, dişi üreme organının en alt kısmında bulunur ve tohum taslaklarını taşır. Stilus, dişi üreme organının ortasında bulunur ve stigmada çimlenen polenlerin ovaryuma ulaşmasını sağlar. Stigma ise, tozlaşma ile gelen polenlerin dişi organa tutunmasını ve çimlenmesini sağlar.

3. Çiçek sapı:

'Pedisel' olarak da adlandırılan bu kısım, çiçeği taşır. Saplı çiçeklere 'pedisellat çiçek', sapsız çiçeklere de 'sessil çiçek' adı verilir.

4. Çiçek tablası:

Tüm çiçek parçalarının üzerinde bulunduğu kısımdır. 'Reseptakulum' olarak da adlandırılır.

Çiçekler herkesin bildiği gibi çevreye güzellik katar. Bunun yanında içinde bulunduğu bitkinin devamlılığını erkek organ sayesinde saçtığı tohumlarla sağlar.

Çiçekler, sürgün üzerinde tek tek terminal ve lateral halde, yahut topluca çiçek kurulu halinde bulunurlar. Çiçek kurulları basit salkım, bağcık, kedicik, şemsiye adlarını taşır. Açıktohumlu ağaçlarda çiçek örtüsü olmaz, kozalak olur.